Τεχνοτροπίες Θεσσαλονίκη - Χρήστος Παυλακάκης

Η Purple Art δημιουργήθηκε το 1994 για να προσφέρει μια τελείως εξειδικευμένη γκάμα υπηρεσιών, ιδεών, σχεδιασμού και υλοποίησης απευθυνόμενη σε αρχιτέκτονες, διακοσμητές, ιερούς ναούς, κατασκευαστές και ιδιώτες.

Η εξειδίκευσή μας είναι οι τεχνοτροπίες - απομιμήσεις και οι διακοσμητικές - καλλιτεχνικές βαφές, καθώς επίσης και οι γύψινες διακοσμήσεις. Με βάση τη Θεσσαλονίκη, οι παρεχόμενες υπηρεσίες επεκτείνονται σε όλη την Ελλάδα, ακόμη και στο εξωτερικό.

Η μακρόχρονη εξειδείκευση, αλλά και η συνεχής ενημέρωση σε νέα προϊόντα και τεχνικές με μελέτες και σεμινάρια εδώ και πολλά χρόνια, βάζει υψηλά στάνταρ σε κάθε έργο, με εμμονή στην υψηλή ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών και στην αξιοπιστία.

Η φιλοσοφία μας είναι η ικανοποίηση των πελατών, αυτή άλλωστε είναι και η καλύτερη διαφήμιση. Η ιστοσελίδα απλά δίνει την δυνατότητα γνωριμίας μας και παρουσίασης εργασιών μας.

Χρήστος Παυλακάκης

Ειδικός τεχνοτροπιών

Τι είναι ο τεχνοτροπίες;

Οι τεχνοτροπίες είναι τεχνικές που γίνονται από ειδικευμένους τεχνίτες - καλλιτέχνες διακοσμητικών βαφών με σκοπό να απομιμηθεί η όψη φυσικών υλικών και η αίσθηση φυσικής παλαίωσης και φθοράς. Οι πιο διαδεδομένες τεχνοτροπίες σήμερα είναι η απομίμηση παλαιωμένων και φθαρμένων χρωμάτων (πατίνα), παλαιωμένων επιχρισμάτων (stucco), απομίμηση μαρμάρου, ξύλου, πέτρας καθώς επίσης καινοτόμες βαφές εμπλουτισμένες με μεταλλικά ρινίσματα, κονιάματα και χρωστικές.

Πληθώρα εργαλείων, υλικών και χρωμάτων νέας τεχνολογίας παντρεύονται με τις παλιές τεχνικές, δίνοντας την ευχέρεια επίτευξης τεχνοτροπιών απλών που μπορούν να εφαρμοσθούν και ερασιτεχνικά με πολλή προσοχή, όπως επίσης περίπλοκων τεχνοτροπιών μου απαιτούν δεξιοτεχνία και εξειδίκευση που επιτυγχάνεται μόνο με πολύχρονη εξάσκηση.

Σήμερα με τη βοήθεια της τεχνολογίας και τη δημιουργική ικανότητα των τεχνιτών – καλλιτεχνών, εξελίσσονται νέες τεχνοτροπίες, πρωτότυπες, εντυπωσιακές για το ύφος και την αισθητική των χώρων που μας περιβάλλουν, μεταμορφώνοντας το συνηθισμένο σε ασυνήθιστο και το ανιαρό σε εντυπωσιακό. Όλα αυτά έχουν φέρει νέα προσέγγιση στην αισθητική και νέα διλήμματα στη διακόσμηση.

Πότε και που χρησιμοποιούνται

Οι τεχνοτροπίες χρησιμοποιούνται όταν το κόστος μας απαγορεύει να χρησιμοποιήσουμε φυσικά υλικά όπως μάρμαρο, πέτρα, ξύλο, πολύτιμα μέταλλα, ημιπολύτιμους λίθους κλπ. Επίσης σε χώρους με λίγη ή καθόλου «προσωπικότητα» όπου η κομψότητα ή το ζωντάνεμα κρίνονται αναγκαία.

Να θυμόμαστε όμως πάντα πως οι τεχνοτροπίες είναι σαν τα μπαχαρικά στο φαγητό. Βάζουμε τόσο όσο χρειάζεται για να νοστιμίσει, αλλά το πολύ θα καταστρέψει όλο το «δείπνο».

Η επιλογή του τεχνίτη – καλλιτέχνη που θα αναλάβει την υλοποίηση των τεχνοτροπιών θα πρέπει να γίνεται με βάση δειγμάτων εργασίας του, όπου θα φαίνεται η ικανότητα, η πείρα και η δημιουργικότητά του.

Είναι σημαντικό να υπάρχει γνώση της ιστορίας, των στυλ, των υλικών και των διαφορετικών τεχνοτροπιών έτσι ώστε να χρησιμοποιούνται σωστά.

Συνθέτοντας ή σχεδιάζοντας μια ενιαία αισθητική για όλο το χώρο, σημαίνει να εξισορροπείται το δραματικό με το υποτονικό, το εντυπωσιακό με το απλό, το διεγερτικό με το ήρεμο.

Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ίδιες τεχνοτροπίες με τα ίδια χρώματα σου δημιουργούν διαφορετικά συναισθήματα ανάλογα με το ύφος και την αισθητική του χώρου. Χώρος που μπορεί να είναι από μια πολυτελή βίλλα μέχρι ένα απλό διαμέρισμα, από ένα μεγάλο εργασιακό χώρο μέχρι ένα μικρό γραφείο, από ένα τεράστιο χώρο διασκέδασης μέχρι ένα μικρό συμπαθητικό café – bar.

Είδη τεχνοτροπιών

Απομίμηση μαρμάρου, πέτρας, ξύλου, ημιπολύτιμων λίθων κλπ.

Απομίμηση παλαίωσης και φθοράς σε χρώμα και υφή (πατίνα – παλαίωση , stucco, κρακελέ, κλπ).

Απομίμηση μετάλλων (μεταλλική πατίνα, επιχρύσωση - τεχνική με φύλλα χρυσού, χαλκού κλπ).

Διακοσμητικές βαφές: Επιτυγχάνονται με τη χρήση εργαλείων όπως σφουγγάρια, πινέλα, ρολλά, πανιά, φτερά, σακούλες κλπ, και με την χρήση χρωμάτων και υλικών απλών ή εμπλουτισμένων όπως μεταλλικά ρινίσματα, κονιάματα, ρητίνες και διακοσμητικά βερνίκια. Στην κατηγορία αυτή θα μπορούσαμε να συμπεριλάβουμε και τα μοτίβα (stencil) όπως επίσης και χρωματικά - δημιουργικά θέματα.

Trompe l’ oeil (εξαπάτηση του ματιού): Είναι ουσιαστικά τεχνική ζωγραφικής που δίνει την ψευδαίσθηση του ανάγλυφου π.χ. απομίμηση σκαλισμάτων, ή του πραγματικού π.χ. απομίμηση ουρανού.
Τοιχογραφίες (murals – fresco)

Ιστορία των τεχνοτροπιών

Οι πρώτες τεχνοτροπίες εμφανίστηκαν στην αρχαία Αίγυπτο και στην αρχαία Ελλάδα γύρω στο 3.000 π.Χ. σε σαρκοφάγους των Φαραώ και σε Αιγαιοπελαγίτικα και αργότερα σε Μυκηναϊκά κεραμικά. Και στις δύο περιπτώσεις ήταν τεχνική απομίμησης ξύλου.

Παίρνοντας από τους Έλληνες τις τεχνικές, με περιορισμένη όμως σε γήινους τόνους την χρωματική παλέτα, οι Ρωμαίοι εξέλιξαν τις καλλιτεχνικές βαφές σε πολλά επίπεδα. Απομίμηση πέτρας, Trompe l’ oeil, διακοσμητικά αρχιτεκτονικά στοιχεία και μοτίβα ήταν τεχνοτροπίες που χρησιμοποιούνταν κατά κόρον και βρέθηκαν στην Πομπηία. Ήταν τότε που οι τοιχογραφίες γνώρισαν μεγάλη ανάπτυξη. Η πτώση της Ρώμης ουσιαστικά εξάλειψε τη μεσαία τάξη και η ανάπτυξη – εξέλιξη της τέχνης αυτής «στραγγαλίστηκε».

Ευτυχώς τότε η εκκλησία έγινε ο κυριότερος ευεργέτης των τεχνών, εστιάζοντας όμως την αιγίδα της στην θρησκευτική τέχνη.

Η επόμενη μεγάλη στιγμή των τεχνοτροπιών ήρθε, όταν Ιταλοί ζωγράφοι και τεχνίτες της Αναγέννησης χρησιμοποίησαν τεχνικές fresco για την διακόσμηση των εκκλησιών και των κατοικιών της αριστοκρατίας. Την εποχή αυτή η «καλαισθησία» και η «λεπτότητα» των χρησιμοποιούμενων τεχνικών ανέβηκε κατακόρυφα. Απομίμηση ακριβών ή σπάνιων μαρμάρων και ξύλων χρησιμοποιούνταν για περικοπή των κατασκευαστικών δαπανών στους μεγάλους καθεδρικούς ναούς. Οι τεχνίτες είχαν τόση εξειδίκευση στην απομίμηση φυσικών υλικών, που μπορούσαν να ξεγελάσουν και τους πιο παρατηρητικούς. Στα σπίτια της μεσαίας τάξης και της αριστοκρατίας κυριαρχούσαν η απομίμηση μαρμάρου, επιχρύσωση και trompe l’ oeil για να συμβαδίζουν με τη διακόσμηση των παλατιών.

Δύο σχολές τεχνοτροπιών αναπτύχθηκαν στην Ευρώπη: η Ιταλική και η Γαλλική. Η ιταλική σχολή ανέπτυξε τεχνικές που είναι ρεαλιστικές αλλά και χαλαρές, με εντυπωσιακό και «θεατρικό» ύφος. Περιλαμβάνουν λιγότερα στάδια επεξεργασίας και είναι πετυχημένες όταν τις βλέπουμε από απόσταση. Η γαλλική σχολή ανέπτυξε τεχνικές πιο περίπλοκες για δημιουργία τεχνοτροπιών που θα πρέπει να τις περιεργαστείς για να βρεις ψεγάδι. Η πολύ καλή αίσθηση του χρώματος και η σύνθεση είναι βασικά για να επιτευχθεί η χαλαρότητα του ιταλικού στυλ ή η σχολαστικότητα του γαλλικού στυλ.

Το 19ο αιώνα στα σπίτια των υψηλότερων κοινωνικών στρωμάτων διακοσμούνταν πλουσιοπάροχα με απομίμηση μαρμάρου και ξύλου, trompe l’ oeil, πατίνες, stencils, μεταλλικές πατίνες και επιχρυσώσεις, δίνοντας πλέον βαρύτητα στην κομψότητα και την καλαισθησία.

Τον 20ό αιώνα στα 1920 με 1930 αναπτύχθηκε το στυλ του Art Deco χρησιμοποιώντας εκτενώς πατίνες, stencil, επιχρύσωση και απομίμηση ξύλου.

Σήμερα, οι διακοσμητικές βαφές χρησιμοποιούνται πολύ συχνά και τα περιοδικά διακόσμησης και design έχουν αφιερώματα με τις διακοσμητικές τάσεις στον τομέα αυτό. Θα λέγαμε ότι αυτή η «μόδα» που έχει καταλάβει τον κόσμο του σύγχρονου design, στην πραγματικότητα μόνο «μόδα» δεν είναι.

Κείμενο - επιμέλεια: Χρήστος Παυλακάκης